De hamburger, een klassieker op zichzelf, blijft populair. Met de opkomst van de 'betere burger-concepten' is originaliteit en hoge kwaliteit nog belangrijker.
Eerst een geschiedenisles
Er doen verschillende verhalen de ronde over het ontstaan van de hamburger. Eén daarvan begint in Hamburg, waarvandaan zeelieden en emigranten de Duitse frikadel (gehaktbal) meenamen naar Amerika (de Verenigde Staten?). Jaren later, in 1904, stopte ene Fletcher Davis een gehaktsteak met mosterd, augurk en uien tussen twee plakken brood en verkocht het als hamburger op de Wereldtentoonstelling in St. Louis. De oudste hamburgerketen, White Castle, stamt uit 1921 en serveerde de rundvleesburger op een bedje van ui voor de prijs van 5 cent. In 1940 begonnen de broers McDonald hun eerste drive-inrestaurant in Californië, waar in 1968 de BigMac werd geboren.
Die kostte toen 49 cent. Concurrent Burger King kwam tussentijds - in 1957 - met de Whopper. Nog steeds zijn het klassiekers, maar daarnaast is het aanbod vanaf 2013 uitgebreid met 'better burger-concepten'. Daar is volop ruimte voor variatie, van vlees tot bun tot garnituren.
Het (rund)vlees
De betere burger is - uiteraard - gemaakt van goed vlees. In Duitsland, waar Salomon FoodWorld zijn oorsprong vindt, mag een hamburger uitsluitend uit 100 procent puur rundvlees en nog wat zout en kruiden bestaan. Qua vlees valt er genoeg te kiezen. Het Ierse Angus-rund, dat tot wel driehonderd dagen per jaar in de wei graast, geeft fijndooraderd vlees dat mals en sappig is. Ook het Simmentaler-rund heeft veel tijd buiten doorgebracht in de Oostenrijkse Alpen en een gevarieerd dieet genoten. De sappige Simmental burger smaakt daardoor wat nootachtig en is grof van structuur. Styria Beef is afkomstig van Stiermarkse Alpenrunderen, opgegroeid op de Stiermarkse weiden en almen in Oostenrijk, wat een zacht aromatische hamburger oplevert.
De bun
Het eerste wat gasten zien, is natuurlijk de bun. Die is dan ook voor maar liefst 70procent verantwoordelijk voor de eerste indruk. Daar valt heel makkelijk mee te spelen. Kies eens een keer niet voor een sesambroodje, maar voor iets verrassender. Het kost nauwelijks iets meer, maar heeft een groot effect. Wat te denken van een focacciabun, met rozemarijn, zongedroogde tomaten en zeezout? De zoetige briochebun past verrassend genoeg heel goed bij gekruide burgers - in de VS is het een gewilde combinatie. De Laugen-bun, gemaakt van het zoute loogdeeg dat we kennen van pretzels, is een Duits fenomeen en een hit bij liefhebbers van een ziltige smaak. En wie zich graag laat inspireren door de Aziatische keuken, kiest voor de Asia Burger Bun van Salomon: van rijst- en tarwemeel gemaakt en op klassieke Bao-wijze gestoomd. Voor een lekker lichte hamburger. De perfecte bun is licht geroosterd. Dat voorkomt ten eerste dat de saus in het broodje trekt, waardoor het knapperig en vers blijft. Daarnaast geeft het een karakteristieke smaak aan de burger in zijn geheel.
De garnituren
Sla, tomaat, bacon, kaas, ui, ketchup en mayonaise zijn niet voor niets klassieke garnituren op een hamburger. Maar zeker niet de enige. Het is vooral een kwestie van goede combinaties: pittig met fruitig, knapperig met zacht, licht met krokant. Wasabimayonaise met zoete aardappel, paprika met avocado, gebakken appel met pindakaas: het zijn niet alleen lekkere combinaties, ze verrassen je gast ook.
De ultieme opbouw
De opbouw van een hamburger leent zich dan weer niet altijd voor variatie. Zeker in het geval van takeaway horen de patty en de onderste bun bij elkaar. Als daar kaas, saus of sla tussen komt, bestaat het risico dat de hele stapel bij de eerste hap uit elkaar valt. Bouw de hamburger daarom als volgt op: bunbodem, patty, bacon, kaas, ketchup, augurk, uien, tomaat, sla, mayonaise en bun-deksel. Bij consumptie aan tafel luistert het wat minder nauw en kan een kok naar hartenlust en eigen inzicht variëren.
Dit artikel is een partnerbijdrage van Salomon FoodWorld.
Meer weten?
Schrijf je in voor een ZiN Training op het gebied van Chefs bij ZiN Inspiratielab.