Naam Sanne Cox (manager)
Zaak Schnitzelparadies Roermond, Venlo en Maastricht
Website schnitzelparadies.nl
Kun je je met de schnitzel, een ogenschijnlijk simpel stukje vlees, voldoende onderscheiden?
“Ja! Dat je als gast precies weet wat je kunt verwachten bij het Schnitzelparadies, is juist een succesfactor. Heel veel mensen houden van schnitzels. Het eten op zich is misschien eenvoudig, maar de focus op de schnitzel – waarvan we meer dan vijftig varianten aanbieden – maakt het toch bijzonder. Je sterk specialiseren is óók een manier om onderscheidend te zijn.”
Wat draagt verder bij aan jullie succes?
“Vooral de sfeer, het totaalplaatje. Het grenenhouten interieur, fotobehang van een Alpenweide, geblokte kleedjes, de bediening in dirndl-jurkjes en lederhosen, pullen Oostenrijks bier… Het is een beleving, mensen wanen zich even in Tirol. Daarnaast willen we door onze prijsstelling voor een grote groep gasten toegankelijk zijn. Een driegangenmenu blijft onder de vijfentwintig euro. Voor 15,95 hebben we drie gangen ‘voor de kleine trek’, met kleinere porties. Vooral senioren maken daar graag gebruik van, maar we noemen het bewust geen seniorenmenu of iets dergelijks – niet elke vijftigplusser wordt graag zo aangesproken.”
Zijn vijftigplussers een belangrijke doelgroep voor het Schnitzelparadies?
“Ik vind het niet zo zinvol om na te denken over doelgroepen volgens demografische kenmerken als leeftijd. Het is juist mooi dat ons publiek heel breed en gevarieerd is. Van jeugd tot gezinnen tot opa en oma tot zakelijke groepen, iedereen is welkom. We zien ook veel verschillende nationaliteiten, vooral Belgische en Duitse toeristen. We willen laagdrempelig zijn en voor ieder wat wils bieden.”
Kent een mono-concept ook risico’s?
“Alles wat we doen moet wel kloppen binnen het thema. Dat gaat wel eens mis: toen vorig jaar bijvoorbeeld freakshakes (reuzenmilkshakes met overdadige toppings) een trend waren, leek het me leuk die ook bij ons op de kaart te zetten. Maar dat liep niet, het matchte niet goed met het concept. Alleen al in de naam Schnitzelparadies schuilt een risico dat mensen zich buitengesloten voelen, bijvoorbeeld omdat ze geen vlees eten of niet van schnitzels houden. We hadden ook kunnen kiezen voor iets dat algemener klinkt, Tirolerfestein of iets dergelijks. Maar door de manier waarop wij het concept inzetten, trekken we het breder. We hebben vegetarische en visschnitzels, een luxere kalfsschnitzel en een specialiteitenkaart met typisch Oostenrijkse gerechten als käsespätzle en kaiserschmarrn. Zo blijven we het concept verder ontwikkelen. Stilstand is achteruitgang.”
Dat blijkt, want de afgelopen drie jaar hebben jullie twee nieuwe vestigingen geopend in Venlo en Maastricht. Was dat altijd al de ambitie?
“Niet per se, ook dat is geleidelijk gegroeid. Als je ziet dat een concept zo succesvol is, ga je toch nadenken over wat er nog meer in zit. En de kans deed zich voor, dus…”
En staan er nog meer uitbreidingen op de planning?
“Zeg nooit nooit!”
